Ja, jullie lezen 't goed: Ik ben in Kroatië geweest!

Afgelopen maandagmiddag om 13:10 uur vertrok de trein naar Zagreb. We zouden met 11 man naar Zagreb gaan en daar Simoa (de Portugees) ontmoeten en dan met z'n twaalven verder reizen naar Split. Dit ging niet helemaal goed, want Matthias (een Duitser die niet zopünktlich is) kwam precies 1 min te laat voor de trein. Dus onze reis begon met 10 man. Ergens halverwege, net over de grens hadden we natuurlijk paspoort controle. Eerst kwam de Hongaarse douane langs en daarna de Kroatische en die wilden ook nog weten wat we in Kroatië gingen doen. Kroatië is een Schengen land en iedereen had zijn IDkaart mee, dus dat ging gelukkig allemaal goed. Ik denk dat we ongeveer een half uur hebben stil gestaan voor de controles. Bij het volgende station moesten we alleen opeens uitstappen en een half uur met de bus verder. Er werd niet gezegd waarom, maar gelukkig waren het van die touringcars waarbij je lekker je eigen airco kan regelen. Rond 19.30 uur kwamen we in Zagreb aan en daar hebben we even wat op een terrasje wat gedronken en een pizza gegeten. De volgende trein naar Split vertrok om 22.45 uur en, na weinig geslapen te hebben, kwamen we om 7:15 uur eindelijk in Split aan.

We hebben daar eerst even koffie gedronken op een terrasje op het station en wat gegeten bij de bakker. We hadden met het hostel afgesproken dat we om 8 uur aan zouden komen. Om 8.15 uur stonden wij dus bij het hostel voor de deur. Alleen was er niemand. Eigenlijk was het ook niet echt een hostel. Het was eigenlijk gewoon een appartement in een gebouw met nog 3 andere appartementen (elke etage één appartement). Uiteindelijk hebben Vanessa (Portugese) en ik overal aangebeld om te vragen of dat het hostel was, of niet. Bleek dat de mevrouw die op de eerste verdieping woont bij het hostel te 'werken'. Zij vertelde ons dat ze de eigenaar ging bellen en dat we onze spullen hier konden achterlaten, maar dat er nog andere mensen binnen waren, en die dat die mensen vandaag zouden vertrekken. Allemaal geen probleem dachten wij. Na een uurtje kwam er een andere mevrouw en zij had dus onze online reservering behandeld. Zij zei dat we het hele appartement voor ons alleen zouden hebben, omdat we met z'n twaalven waren. Ze zou 's avonds om 19 uur terug komen, zodat we konden betalen.

Wij zijn toen met z'n allen naar het strand gegaan, echt een strand zoals 't hoort. Palmbomen, blauwe, uberzoute zee, hoge golven en een heerlijk verfrissend windje. Vooral dat windje heb ik enorm gemist de afgelopen weken hier in Budapest! Kortom, het was perfect! Na een tijdje gingen Nicolas en Julie (stelletje uit Frankrijk) een wandeling maken en toen zij terug kwamen vertelden zij dat er andere mensen in ons appartement waren en dat het niet de mensen van vanmorgen waren. Bovendien waren al onze spullen verplaatst en lag dus alles door elkaar. Toen raakte Jeremy in paniek, want dat ei had al z'n belangrijke spullen achtergelaten in het hostel. Inclusief zijn credit card, paspoort en geld. Gelukkig was er niets gestolen, maar vanaf die dag is Jeremy nergens meer heen geweest zonder z'n rugtas overal mee toe te slepen.
's Avonds bleek dat de mevrouw bij wie wij moesten betalen vooral online reserveringen deed en de mevrouw van beneden gewoon mensen van de straat plukte en hun een kamer aanbood (gebeurt op heel veel in Kroatië). De onderbuurvrouw had een kamer verhuurd aan 6 jongens uit IJsland. Ondertussen was Matthias aangekomen en bleek dat zijn vriendin ook over was gevlogen vanuit Duitsland en dat zij ook bij ons in het appartement bleven slapen. Verder had Lisa (Duitse) gebeld en gevraagd of ze ook een nachtje bij ons kon slapen en had Pia (ook Duitse) ja gezegd. Dus inmiddels waren wij met z'n veertienen. Plus de 6 IJslanders, zaten we dus met 20 man in een appartement met 2 wc's en 1 douche. Bovendien waren er niet eens 12 bedden voor ons, maar 9 bedden en 3 losse matrassen. We hebben toen de deal kunnen sluiten dat we niet €15 pp pn betaalden maar €12 pp pn. Alsnog was het een beetje druk.
Verder waren de meeste van ons (dat wil zeggen alleen Jeremy, Nicolas, Julie en ik niet) naar Split gekomen om 's nachts uit te gaan overdag alleen op 't strand te liggen. 's Nachts uitgaan betekende dus dat de politie 2x (van de 3 nachten die we daar waren) is langs gekomen om te zeggen dat we teveel herrie maakten. Ik had oordopjes in, dus ik heb niks gehoord, maar het is natuurlijk wel vervelend als de buren 's morgens komen klagen over de herrie van de nacht ervoor.

Split is trouwens een hele mooie stad. Na Zagreb is het de grootste stad van Kroatië en het heeft een hele oude binnenstad. Vroeger was het een kasteel met hoge muren er om heen en die muren staan er nog steeds. Je kunt vanaf de zee wel door verschillende steegjes de binnenstad in, maar vanaf de andere drie kanten moet je echt door de poort. Het kasteel in inmiddels helemaal afgebroken, behalve één torentje. Ons appartement zat 6 meter vanaf die toren. Helaas hadden de IJslanders de kamer met uitzicht op de toren, dus ik heb er geen foto van. De hele binnenstad bestaat uit allemaal nauwe steegjes en kleine pleintjes. Heel gezellig. Langs de boulevard, tussen de palmbomen, zijn er allemaal restaurantjes en cafeetjes. Ik dacht dat het duur zou zijn, maar ik had een voor- en hoofdgerecht en drinken voor €15,- De menu kaart was trouwens in het Kroatisch, Engels, Italiaans en Duits. De ober sprak ook nog eens Frans, dus ze zijn wel gewend aan toeristen en ik vond de mensen erg vriendelijk.

Woensdag ben ik met Jeremy naar Salona geweest om daar de ruines van een Middeleeuwse stadje te bekijken. Er was niet zoveel aan en het was bloedheet, maar het was op zich wel een leuk uitstapje. 's Middags zijn we met Nicolas en Julie naar een strand op de heuvel geweest. Het was een aangelegd strand zonder zand, maar er was minder wind, minder golven en het water was iets warmer. Donderdag zijn we naar 't eiland Brac geweest. We gingen met de ferry van 9 uur naar Supatar. Vanaf daar hebben we korte wandeling gemaakt, gezwommen op bij het strandje daar en daarna hebben we de bus naar Bol genomen. Bol is het mooiste en bekendste strand van het eiland. Helaas was het een kiezelstenen strand en dat is behoorlijk pijnlijk voor je voeten. We konden alleen maar 20 min zwemmen, want de busreis duurde een uur om daar te komen en we moesten de bus terug hebben, want dat was de laatste bus naar Supatar en we hadden een retourtje gekocht. Achteraf was dat een beetje dom, want een taxi was iets duurder geweest, maar ging veel sneller en dan hadden we ook langer kunnen blijven. Ik vond het achteraf jammer, maar de Fransen die ik hier ontmoet heb zijn nogal krenterig, dus we namen steeds de goedkoopste optie (dat wil zeggen eten bij McDonald's, de plaatselijke pizzeria, of de goedkoopste bakker, altijd het goedkoopste kaartje voor het openbaar vervoer kopen en nergens naar binnen waar je voor moet betalen).

Vrijdag hebben we de trein naar Zagreb genomen en daar vond het volgende drama plaats. Want iemand had bedacht dat ze misschien een nacht langer in Split wilden blijven. Julie, Nicolas, Jeremy en ik wilden gewoon naar Zagreb, maar alle anderen wilden ook op vrijdag nog een keer uit in Split. We hadden alleen een reservering voor de trein en voor het hostel in Zagreb gemaakt, dus dat moesten ze dan annuleren. De trein kon niet geannuleerd worden, maar het hostel kon tot 48 uur van te voren veranderd worden. Dat heb ik ze een paar keer verteld, maar toch had Pia pas 24 uur van te voren gebeld om 8 bedden in het hostel te annuleren. Het hostel zei dat dit niet kon en dat er gewoon betaald moest worden en Pia heeft daarna nog en keer gebeld om te zeggen dat ze toch wel kwamen. Waar het precies mis is gegaan weet niemand, maar toen wij met 12 man bij het hostel in Zagreb aankwamen bleek dat er maar 4 bedden gereserveerd waren en de andere 8 verkocht. We hoefden dus niet voor die 8 bedden te betalen, maar er was dus nog maar ruimte voor 4 mensen. Voor Julie, Nicolas, Jeremy en mij dus. Pia en Alejandro besloten daarop meteen de eerstvolgende trein naar Budapest te nemen en de anderen besloten een ander hostel te zoeken. Het volgende probleem was alleen dat Jeremy 10% boekingskosten had betaald over 12 bedden, nu extra moest betalen omdat wij met 4 bedden niet aan hetzelfde bedrag kwamen. Ingewikkeld verhaal en ik snapte 't niet helemaal, maar in ieder geval er miste geld. Jeremy had zelf natuurlijk geen geld meer, dus de anderen moesten weer terug komen en geld bij leggen. Gelukkig is alles toch nog goed gekomen en konden we daarna eindelijk Zagreb gaan bekijken.

Zagreb is een hele mooie stad. Er stonden redelijk veel gebouwen in de steigers, maar in tegenstelling tot Budapest betekenen steigers in Kroatië niet dat het gebouw op instorten staat, maar dat ze aan het renoveren zijn! Bovendien zijn de Kroaten erg aardig. Bijna iedereen spreekt Engels en als ze dat niet doen, dan spreken ze onmiddellijk iemand anders aan die wel Engels spreekt zodat ze je toch kunnen helpen. De toeristenboekjes en bordjes waren ook allemaal in het Kroatisch en Engels en soms zelfs ook nog in het Frans. De binnenstad van Zagreb kan je eigenlijk in 1 dag bezoeken, maar wij hebben vrijdagmiddag en zaterdagochtend en middag ervoor gebruikt. Om 16.20 uur hebben we namelijk de trein naar Budapest weer genomen. We kwamen om 22.15 uur in Budapest aan en zo was dit avonduur ook weer afgelopen.

Ik vind Kroatië echt een aanrader als vakantieland! Het is goedkoper dan Nederland, de mensen zijn aardig, spreken goed Engels en het land is echt super mooi. We zijn het halve land door gecrosst met de trein en het eiland Brac met de bus, en ik heb de mooiste uitzichten gezien! Allemaal mooie groene bergen, veel rotsen en de mooie blauwe Adriatische zee. Ik heb echt in de trein zitten te wensen dat ik een auto had en zelf door het mooie landschap kon rijden!

Woensdag heb ik nog een tentamen voor Project Management. Ik denk dat dit het enig tentamen gaat worden waarbij de docent me niet laat slagen omdat ik Erasmus ben, dus ik denk dat ik dit vak niet ga halen. Beetje jammer, maar we gaan 't zien. Ik vond het een vreselijk stom vak en de '10 minutes guide' van 134 pagina's is zo oersaai dat ik steeds afdwaal en bovendien bevat deze guide lang niet alle informatie die ik zou moeten weten.

Ik had trouwens verwacht dat gister mijn neefje of nichtje wel geboren zou worden, maar helaas. Mijn voorspelling kwam niet uit! Nou ja, des te jonger is hij/zij nog als ik over 9 nachtjes slapen weer in Nederland ben.